غریب است دوست داشتن. و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن …

وقتی می دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد …

 و نفس ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده؛

به بازیش می گیریم هر چه او عاشق تر، ما سرخوش تر، هر چه او دل نازک تر، ما بی رحم تر.

 تقصیر از ما نیست؛ تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خوانده شده اند